بابایی

پدرت
تکیه گاهی است که بهشت زیر پایش نیست . . .
اما همیشه به جرم پدر بودن باید ایستادگی کند
و با وجود همه مشکلات ، به تو لبخند زد تا تو دلگرم شوی . . .
که اگر بدانی چه کسی کشتی زندگی را
از میان موج های سهمگین روزگار به ساحل آرام رویاهایت رسانده است
؛ ” پدرت “را می پرستیدی


 

 

 

بابایی عاشقانه دوستت دارم 

 

از طرف دخترت